Lees alle columns van Jan Stoop op www.borneinbeeld.nl.
Een koppeltje langstaartige, zwartwitte eksters pikt gulzig in mijn doordrenkte achtertuin. Het is er vergeleken met de voorgaande nacht stil. Verderop in belendend achterland klinkt nog wat gillend vuurwerk ter aankondiging van het nieuwe jaar 2023. 2022 knalde weg, orverdovend. Een vuurwerkverbod zorgt voor een ‘exploderende verkoop’ meldden de kranten vooraf al.
De tijd staat niet stil. Er is een hoop mis. Klimaat, stikstof, vluchtelingen, woningnood, armoede, oorlog. Veel problemen die vaak meteen een crisis genoemd worden, het hangt allemaal samen. Waar tegenover staat dat historisch en bestuurskundig gezien de kans groot is dat ‘we’ er weer uitkomen. Dát mogen andere duiders weer uitleggen.
Een hoogleraar mag dit hoopvol uitroepen. “Ik denk niet dat we een hele grote golf gaan krijgen door de situatie in China” (waar komend jaar wel een miljoen coronadoden vallen, schatten experts). “Als je de modelleurs in Azië mag geloven, zullen de gevolgen voor ons economisch van aard zijn.”
Ik herinner mij een stickertje in de bundel Licht! Uit de serie ‘Het museum’ van de poëzie van Amnesty International. Het gedicht heet Bomen. Het is van de eertijds vooraanstaande later monddood gemaakte Chinese dichter Ai Qing (1910 – 1996).
Een boom, en nog een boom
elk voor zichzelf, elk stram rechtop,
en de wind en de lucht
die vertellen hoe zij elk apart staan.
Maar onder het dek van de aarde
spreiden zij wijd hun wortels
en in de onzichtbare diepte
knopen zij wortels aaneen.
De tijd staat niet stil. Tussen Kerstmis en het einde van het jaar is er ruimte om het luidruchtig en ongebreideld te keer te gaan over te laten aan het legale brutale vuurwerk. Of om te schuilen in de luwte van poëzie. Constaterend dat vrede op aarde ook niet van deze tijd is. Wel bezongen, zelden binnen handbereik, wel als irreële verwachting opgeklopt, tegen beter weten in. Dat bomen onder het dek van de aarde wortels aaneen knopen.
Ik wens u welbehagen in de alledaagsheid van uw hoe dan ook uitzonderlijke leven. Kies de kant van doodlopende wegen, pluk er de bloemen die op de weg niet willen groeien.
Jan Stoop, 1 januari 2023
Kijk hier voor meer verhalen uit Borne
Meer over cultuur uit Borne
Volg het nieuws uit Borne