Lees alle columns van Jan Stoop op www.borneinbeeld.nl.
SEPTEMBER
Waarover zal ik schrijven, stil achter in mijn tuin die zich behaaglijk koestert in de zon? Dat zich dezer dagen voltrekt dat de oogstmaand augustus weer de herfstmaand september wordt? Ik schreef er nog nooit over. Wat mij betreft gebeurde dat bij leven en welzijn al vele tientallen jaren: 76!
September is, zo laat het zestiende deel als geheel nieuwe druk van de Winkler Prins Encyclopaedie (1953) weten, bij ons met 30 dagen de 9de maand van het jaar. Voor de Romeinen, bij wie het jaar met maart begon, de 7de , met de naam afgeleid van septem (zeven). Eerst staat de zon in het teken van de Maagd, daarna in dat van de Weegschaal. De zon passeert tegen het einde van de maand het herfstnachteveningspunt, waarmee de herfst begint.
Elke dag is er weer weer. Van tevoren aangekondigd in een weerbericht. Er komt een rug van hoge druk vanaf de oceaan. Vanuit de poolstreken zakt tegelijkertijd een nieuw lagedrukgebied boven de oceaan uit. Daarmee komt een zuidelijke stroming op gang, de ‘Spaanse pluim’. Die voert warmte aan, wat weer onweer op levert. Warmte, onweer, bewolking komen nader tot ons. Het pluimt, noteer ik. Het pluimt ruim in de lucht, hemelruim. Soms is het weerbericht als poëzie. Poëzie schuilt overal. Het gaat er alleen nog maar om wie haar vindt.
Ter afsluiting van deze column kies ik het begin en het einde van het gedicht ‘Zonnige septembermorgen’ van H. Marsman (1899 – 1940):
De zomer en de late rozen
zijn zacht en ontblaadrend uitgebloeid;
het bloedend vuur, het hete blozen
tot oud octobergoud vergloeid.
genees mijn hart dat in den zomer
zo ruw en rood gehavend werd;
genees het in de klare stromen
voordat het droef en avond wordt.
Jan Stoop, 5-9-2023
Kijk hier voor meer Verhalen uit Borne
Meer over cultuur uit Borne
Volg het nieuws uit Borne