Lees alle columns van Jan Stoop op www.borneinbeeld.nl.
Zal ik schrijven dat de gordijnen weer eerder dichtgaan? Dat de nederige dagen van de herfst en de winter er al weer zijn. Het leven belagend. Tevreden met het licht dat mindert. Of zoals J.C. Bloem dichtte: “Men doet het licht aan, sluit de wereld uit/En voelt nog meer de klem der kamerwanden”.
Gelukkig is er wind, die op verzoek van bijna de laatste pagina van de krant buitenwijks en dichtbij met zin in leven waait. Groeiend met de dag. Bomen staan te roesten, ziet de dichter Bert Schierbeek. En “de boeren verbranden de resten van de zomer”.
De dichter Dirk Kroon noemt winter in december een adempauze van de bellenblazer tijd, waarin men nagenietend overdenkt hoe het leven voortgang vindt, de mooiste herinnering het leven. Januari biedt de schuwe aanblik van een onwennig jaar, schrale troost vooral na uitgesproken wensen. En in februari krimpt het jaar even samen. Alles wacht op warmte.
Eén ding is zeker. Hoe je het ook denkt, zegt, opschrijft: uren, dagen, maanden, jaren gaan voorbij. Met of zonder coronavirus maakt niet uit, of de gasprijs stijgt of daalt ook niet en ook niet of je je boven, op of onder stapelwolken beweegt, of het zwart of wit is, of Hengelo klaar is voor geen, één of twee gokhallen, of je nou uit Amlelo komt of niet of hoe je HET wendt of keert.
Van Kerstmis naar het einde van het jaar is daarin jaarlijks maar een stapje, zelfs maar een heel klein stapje: vijf dagen. Voor velen zijn het vrije dagen. Om uit te slapen. Om uit te rusten. Om na te denken. Om te bezinnen. Of om je boosheid wat minder boos te laten zijn. Of om je luidruchtig en ongebreideld te keer gaan over te laten aan het brutale vuurwerk dat je toch niet mag afschieten. Of om te schuilen in de luwte van poëzie. Constaterend dat vrede op aarde ook niet van deze tijd is.
Alternatief: weg van deze planeet, verder kijken dan onze wereld bol en vol is. Maar: het is zo verrekte ver weg en Mars bevalt me nu al niet. En ik wil niet sterven voor dat ik doodga. Lees mij!
Gedrukte letters laat ik u hier kijken… Doe deze woorden niet vergeefs ontwaken… Lees dit dan als een lang verwachte brief…, zeg ik de dichter Leo Vroman na. Wordt vervolgd!!
Jan Stoop, 20-12-2021
Kijk hier voor meer Verhalen uit Borne