Lees alle columns van Jan Stoop op www.borneinbeeld.nl.
Elke dag is er weer Weer
Dat wil ik nog wel eens doen, als het fris is met buien en zon: bladeren door honderden en nog eens honderden pagina’s encyclopedie, samen 21 kloeke delen – ook in de betekenis van verstandig en wijs.
Onlangs stuitte ik op een deel van een weerkaart. Die van 1 november 1938, 7 uur Greenwich-tijd. Op de weerkaart stellen de getrokken lijnen isobaren voor. Lijnen die plaatsen met gelijke luchtdruk verbinden. De waarde van de luchtdruk, herleid op zeeniveau, is bij de isobaren vermeld. L geeft het centrum van een gebied van lage druk (depressie) aan, H de kern van een gebied van hoge luchtdruk. Fronten worden voorgesteld door lijnen, voorzien van halve bolletjes (warmtefront) of driehoekjes (koudefront) of van beide. Als speciale omstandigheden daartoe aanleiding geven worden er bijzondere waarschuwingsberichten uitgegeven (voor harde wind of storm, stormvloed, ijzel, mist e.d.)
Elke dag is er weer Weer
Van tevoren aangekondigd in een weerbericht. Steeds minder buien. Landinwaarts droog en zonnig. Langs de kust enkele buien, die zich over het land uitbreiden met plaatselijk onweer of hagel. Mogelijk. Een droog of rustig weekend staat op het programma. De zon schijnt geregeld. Na het weekend neemt de kans op wat regen toe. Tijdelijk. Fris met buien en zon. Plaatselijk is onweer of hagel mogelijk. Zeer lokaal kan daarbij de eerste vorst aan de grond van het nieuwe seizoen voorkomen.
Elke dag is er weer Weer
Van tevoren aangekondigd in een weerbericht. Dan komt er weer een hoge druk vanaf de oceaan. Vanuit de poolstreken zakt tegelijkertijd een nieuw lagedrukgebied gebied boven de oceaan uit. Daarmee komt een zuidelijke stroming op gang, de ‘Spaanse pluim’. Die voert warmte aan, wat weer onweer oplevert. Warmte , onweer, bewolking komen nader tot ons. Het pluimt. Het pluimt ruim in de lucht, hemelruim.
Soms is het weerbericht als poëzie. Poëzie schuilt overal. Het gaat er alleen nog maar om wie haar vindt.
De weerbaarheid van weer een jaar gaat in de richting van bezwijken. Bezwijken richting herfst. De astronomische herfst begint. De zon staat dan loodrecht boven de evenaar. In de hele wereld duren dag en nacht even lang, zegt de weerman.
De dichter Gerrit Komrij zegt het zo in een Dichtstukje op de Herfst:
Ze zeggen dat je, als de blaren vallen,
Met de treurnis één wordt, en de
Zwarte zweep van de dood hoort knallen.
Er is zeker nog niet genoeg ellende.
Andere dichters zeggen dat het strand naar de zee kijkt en dat het water oud is geworden, dat de weerbaarheid van dit jaar is bezweken, dat de wind in de glazen wolken lichtende wakken hemel openschuift en dat in handdiep stilstaand water verdrinken pas tragisch is.
En wat zeg ik? Ik pak het uit, schrijf het op. Met de wetenschap dat ik over een half jaar weer de lente in rij. Met in de woorden van Komrij beter zicht op de bloesems. Dank zij de lente.
Jan Stoop, 07-10-2024
Kijk hier voor meer Verhalen uit Borne
Meer over cultuur uit Borne
Volg het nieuws uit Borne