Lees alle columns van Jan Stoop op www.borneinbeeld.nl.
De winter verdween. De laatste bladeren vielen af, vingen nog wat zon. Bloemen langs de kant van de weg die op de weg niet willen groeien waren geen bloemen meer. Ik schreef iets over een man die probeerde blauw water uit de dorpsfontein te laten spuiten.
Soms gaat een beklemmende stilte voorbij, schreef ik ook. Wetend dat de wind soms ook aarzelt en zich verslikt. Wetend dat wat nog volgt als het jaar uiteengespat is in vuurwerk en champagne, dat dat volgende jaar schuw is, onwennig nog om troost te bieden met uitgesproken wensen. En dat ik achteruit droom zoals de cabaretier zingt dat het percentage mens in de mens vaak te klein is. Dat de zon de bloemen opent. Dat vogels in de lucht losbandig figureren richting lente en zomer.
Ik creëerde voor mezelf een break, een pauze, een op de plaats rust. En dat allemaal in verband met fysiek ongemak, malheur, stil zijn. Nog nooit was ik zo vaak in Twentse ziekenhuizen. Liep ik in met een nul + cijfer lopende gangen.
Stilte liet me herinneringen te binnen schieten. Herinneringen in de vorm van een JS Cursief over dingen en mensen die voorbijgaan. Zoals deze:
‘Donderdagavond 31 maart 1977. Raadsvergadering. In de eind 19de eeuw gebouwde Spanjaardvilla Elisabeth, die sinds begin april dienst doet als gemeentehuis. Er komen landelijke verkiezingen aan. De regering Den Uyl is gevallen. Struikelde over grondpolitiek. Nederland is in diepe rouw. Op Tenerife zijn een Nederlandse en een Amerikaanse jumbojet op elkaar gebotst. Bijna 600 inzittenden komen om. De gemeente Borne verkeert in een hachelijke financiële situatie. Gedeputeerde Staten van Overijssel zeggen dat bepaalde uitgaven eigenlijk niet passen in zo’n arme gemeente. Kredieten van 1976 worden overgeheveld naar 1977. En er wordt geld beschikbaar gesteld voor de inrichting van stemlokalen en sanering van de straatverlichting. Na drie uur is men eruit.’
Daar schrijf ik over in mijn eerste raadsverslag voor de Bornse Courant. Er zullen er nog vele tientallen volgen. Door vier decennia heen. Door winter, lente, zomer en herfst heen.
Ik neem nog een laatste winterbiertje. Aangeboden door een zekere Gerardus.
Wordt drooggelegd vervolgd.
Jan Stoop, 15-05-2024
Kijk hier voor meer Verhalen uit Borne
Meer over cultuur uit Borne
Volg het nieuws uit Borne